12 Aralık akşamı Küçükçiftlik'te gerçekleşen müthiş konser. Konserden hemen sonra yazmayı planlanmıştım aslında ama kafamda pek toparlayamadım ne yazacağımı, hala konser anında yaşıyordum çünkü.
İnsanın hiç beklenmedik anlarda, beklenmedik sebeplerden ötürü hayatında yeni bir şeylere başlayabilmesi çok garip geliyor bana hala. Geçen yıl Şubat ayında duymuştum Ane Brun'ü ilk defa. İlk defa okuduğum bir blogun radyosunda üst üste iki şarkısı çalmıştı. İkisinin aynı kişi olduğunu anlamadan arayıp bulmuştum şarkıları, çok kısa bir süre sonra tüm albümlerini dinler oldum. Bağımlısı gibi bir şey olmuştum, sürekli ve sadece onu dinliyordum falan. Norveççe öğrenmeye başlamamın sebebi de bu hanımefendidir hatta. Dile sempati duymaya yeni başladığım zamanlardı, ilk dinlediğim albümünde Norveççe bir şarkısı vardı. Çok hoşuma gitmişti ve daha fazla araştırıp en sonunda öğrenmeye karar verdim. Şarkının canlı bir performansını da merak edenler için aşağıya bırakayım.
21:00'da başladı konser. Önce Alice Boman çıktı sahneye, yarım saat kadar kaldı. İlk defa geliyordu Türkiye'ye, piyasada yeni bir sanatçı olduğu için çok tanınmıyor zaten. Kendi şarkılarından 4-5 tane söyleyip indi. Daha sonra da Ane Brun sahnedeyken birkaç şarkıya back vokal olarak eşlik etti.
Ane Brun iki saate yakın kaldı sahnede. İlk albümünden son albümüne kadar hepsinden en az bir parça çalıp söyledi. Konser sırasında yaşadığım yoğun duyguları daha önce başka bir yerde yaşadığımı sanmıyorum. Hayatımdaki sayılı olaylardan biri olarak tarihe geçti bu konser benim için. 2015 yazına doğru 3 single ve ilerleyen zamanlarda da albüm sözü verip seneye görüşürüz diyerek sahneden indi. Bu anının ve duyguların ölmesini istemediğim için paylaşayım dedim.
Ane Brun iki saate yakın kaldı sahnede. İlk albümünden son albümüne kadar hepsinden en az bir parça çalıp söyledi. Konser sırasında yaşadığım yoğun duyguları daha önce başka bir yerde yaşadığımı sanmıyorum. Hayatımdaki sayılı olaylardan biri olarak tarihe geçti bu konser benim için. 2015 yazına doğru 3 single ve ilerleyen zamanlarda da albüm sözü verip seneye görüşürüz diyerek sahneden indi. Bu anının ve duyguların ölmesini istemediğim için paylaşayım dedim.
konserler güzeldir ege ama blogu çok boşlamışsın. norveççeyle ilgili yazmayı bırakmış gibisin
YanıtlaSil